GABEKO ABENTURA

 Kaixo! Durana deitzen naiz eta 8 urte ditut, nire familiarekin bizi naiz. Nire herrian beti beroa egiten du, eguzkia eta abar... Nire gurasoek diote beste eguraldi mota bat existitzen dela, elurra. Nire ametza elurra ikuste da. Nire gurasoek diote hori ezinezkoa dela, hemen beti ikusiko dudala berdin-berdina. 

Egun batean, telebista ikusten ari ginela, bueno Eguraldia...

- Ezin dut sinetzi! - Esan zuen amak.

-Zer gertatzen da maitea? - Galdetu zuen nire aita, sukaldean zegoela eta ez zuen eguraldia entzun.

Ni nire logelan nengoen eta arrituta geratu nintzen. Nire aitaren eta nire amaren elkarrizketa entzun nuen eta ezin nuen zinetsi! Ohiuketan hasi nintzen.

- Aaaaaa!

- Bai maitea, entzun duzu ezta? Elurra egingo du. - Esan zuen amak

- Baina hots ikaragarria ere... - Esan zuen aitak.

- Ezin naiz irten jolastera?

- Ezta pentsatu ere! Lehioak ere itxitak egongo dira. - Esan zuen aitak.

Ezin nuen sinetsi, nire ametsa zen, baina ezin nuen elurretan jolastu! Ni oso abenturazale ona nintzen. Gabez aterata, gurasoak lotan eta jaka, bufanda eta Olentzerori eskatutako elurretako botak jantzita... ez zitzaidan ezer gertatuko! Eta gaba horretan pasa zitzaidana kontatuko dizuet!

Abenduaren 28a zen, kriston elurtza zegoen! Ikutzen ari nintzela, norbaitek hitz egin zidan.

-Ez, ez ikutu!- Esan zuen ahots horrek.

Harrituta geratu nintzen.

-Zu nor zara?-Esan nuen.

-Nepomuk deitzen naiz, eta Olentzeroren laguntzaile bat naiz.-Esan zuen galtxagorri nimiñoak.

-Ezin dut sinetsi!-Esan nuen nik.

-Eta zu nor zara?- Esan zuen Nepomuk.

-Kaixo! Durana deitzen naiz, eta 8 urte ditut. Nire ametsa elurra ikustea da, ezagutzea eta berarekin jolastea.-Esan nuen. 

-Hori ezinezkoa da neskato!!!

- Zergatik?

- Dena hasieratik kontatuko dizut. - Esan zun galtzagorria.

- Orain dela milioika urte hemen, herrian, ipar poloa zirudien eta dena guri esker. Umea poz-pozik zeuden eta guri hori asko gustatzen zitzaigun, baina egun batean, neguko egun zoragarri batean, eskabadora batzuk gure lur guztia eraman zuten. Olentzero oso haserretuta egon zen urte askoz, eta orduan esan zuen inoiz ez zuela elurra sortuko. Eta hala izan zen, orain arte.

- Eta orain zergaitik bueltatu da elurra?- Galdetu nuen.

- Olentzero zure gutuna eskuetan dauka, eta gutunean ipintzen zuen zure aurtengo desira  elurra ezagutzea, ikutzea eta jolastea zela.

Eta bat-batean galtxagorri desagertu egin zen.

- Durana, Durana!

Zer da hori?

Nire ama zen ni itzartzen. Nire gurasoei dena kontatu nien.

- A ze imaginazio ikaragarria duzun maitea!

Ametsetan egongo hal nintzen?

Bueno, abentura ikaragarria izan da!      

UXUE GASCON CEA

3.ZIKLO TALDE BERDEA