Haritza

Gau ilun batean gizon eta andere bat basoan zeuden txakurrei paseo bat ematen. Zuhaitz batean andereak loreak hartzen ditu beti eta zuhaitz horretan… Ume bat zegoen!!! Andreak hartu zuen eta bere gizonarekin batera haien etxera eraman zuten. Zuhaitz hori Haritza zen, beraz, umeari Haritza deitu zioten. Umea txapel bat zuen eta kentzerakoan… Eskutitz bat zegoen, eta andereak baxuan irakurri zuen:

Gure umea hartu baduzue, zaindu ondo 18 urte arte,gu bizi garen lekuan ezin dira umerik egon horregatik zuen basoan utzi genuen umea, 18 urterekin ekarri Indiara, gu han egongo gara. Mila esker!

                   Gurasoak

Hori irakurri ondoren bere senarrari kontatu zion. 10 urte ondoren Haritzak galdetu zuen:

-        Ama, ze hospitalen jaio nintzen?

Orduan amak esan zion:

-        Zure aitak eta nik basoan aurkitu zintugun, bakar bakarrik.

Umeak galdetu zion:

-        Orduan nortzuk dira nire gurasoak?

Orduan amak esan zion 18 urterekin Indiara joan behar zuela. Haritza konforme zegoen esandakoarekin. 8 urte barru… Haritzek hegazkin bat hartu zuen eta Indiara joan zen bere gurasoengana.

Egilea: Peio Diez