2016-03-18

SENTSAZIO ZIRRARAGARRIA






         SENTSAZIO        ZIRRARAGARRIA




Lanzaroten nengoela la Graciosara joatea erabaki genuen nire  gurasoak eta nik.
 Txartelak hartu eta itsasontsia itxarotera joan ginen kafe bat hartzen zuten bitartean nire amak, nik donuts bat eta nire osabak ensaladila errusiarra.
 Itsasontsia etorri eta denok joan ginen. Nire ama eta izeko hasieran lasai zeuden.
 Portua pasatu eta ohiuka batean hasi ziren:aaaaaaaaa!!!!!! esaten. Nire izekok esan zuen hango harrira ailegatu eta hortxe itsasadarra zegoen. Orduan, lasaitu eta ailegatu ginenean itsasadarrera dena lasai zegoen eta nire izeko eta ama lasaitu ziren. Badakit momentu txarra pasatu zutela, baina niretzat barregarria izan zen. Nire osaba bai baietz formal- formal zegoela  eserita ume baten bezala;berriz nire aita bueltaka zebilen itsasontsitik bezala. Itsasadarretik zehar nire amak argazkiak atera zituzten itasontzi puntatik.

2016-03-16



BIZITZA GOGORRA
Orain dela ez asko, Txinako herri batean, udan, familia handi bat bizi zen, hamar pertsonakoak. Etxe txiki batean bizi ziren, eta ez zuten ia ezer. Aitak lan egiten zuen 24 orduz, egunero, baina ez zuen askorik irabazten. Etxean , 7 seme-alaba, ama, aita, eta amona zeuden. 
Egun batean, ama eta amona, etxetik irten, eta janari apur bat erostera joan ziren azokara. Lau ume gaixorik zeuden, eta beste hirurak, behiak biltzera joan ziren:
-Behiak biltzera goaz. -esan zuen alaba batek.
-Ados, baina orduan nork zainduko ditu gaixorik daudenak, ni lanera joan behar banaiz?-aitak, kezkaturik.
-Bai, baina nire ugazaba oso gogorra da, eta gaiztoa, eta egun batean ez banoa...-aitak pentsakor jarriz. ordurako, seme-alabak kanpoan zeuden, eta aita umeekin geratu zen. 
Hurrengo egunean lanera joan zenean:
-Egun on.- aitak.
-Parkatu, baina lan hau ez da zurea.- ugazabak, aurpegi maltzurrarekin.
-Zergatik?
-Atzo ez zinen etorri, eta horregatik, kanpora!
Aita etxeruntz abiatu zen, burumakur, eta etxean berri txar hori esan zuenean...seme-alabei aurpegia aldatu zitzaien:
-Ez dut lanik, bota naute.
-Ez  da posible! -amonak. 
-Lan berri bat aurkitzen lagunduko zaitugu. -amak.
-Ados.-aitak.
Lan berri bat aurkitu zuen, baina jadanik sei hilabete pasatu ziren.
Basoan lan egiteko kontratatu zuten, baina oso hurrun joan behar zuten, orduan haien artean konpondu egin behar zuten, eta ez zen erreza izango.
Azkenean asto bat erosteko dirua izan zuten, eta asto arrunt, eta txiki bat erosi zuten, merke, eta lanera poz-pozik joan zen. Hortik aurrera zoriontsu bizi izan ziren betirako.

Ainhoa Boto. Talde Urdina. Pagoa gela. 3.zikloa.



Zaldi baten istorioa
Bazen behin zaldi bat Urkiolako baserri batean bizi zela. Zaldia zuria zen,begi urdinak zeuzkan, ilea zuria, eta oso altua zen. Zaldia Sahara deitzen zen, zaldia emea zen, 3 urte zeuzkan.
Egun batean Sahararen jabea Saharari tratu txarrak ematen hari zen . Saharak ez zekien zer pasatzen, beti lagun oso onak izan ziren, eta berak ez zuen ulertzen ezer.
Saharak pentsatu zuen :geratzen naiz jabe onekin edo joaten naiz basora?
Saharak erabaki zuen basora joatea.  Hau galdu egin zen eta zaldi talde basati bat aurkitu zuen. Taldeko zaldiek ez zuten nahi berarekin egotea.
Geroago zelai batera aiegatu zen . Leku hori oso polita zen, koloretako txoriak zeuden, leku handi bat zegoen, lekuan sisneak zeuden, eta kolore eta forma esberdineko loreak zeuden. Bertan neska bat aurkitu zuen , Paula deitzen zena. Paula gaztaina - koloreko ilea zuen , begi marroiak eta koloretako soineko bat jantzita zeukan. Saharak  beldur zen eta Paulak esan zuen :
-Lasai egon,  ez dizut ezer egingo.
Eta Sahara eta Paula lagunak egin ziren. Egun batzuk eta gero , Paulak "montura" bat erosi zuen  eta Saharari ipini zion eta orduan, Pula Sahararen gainean igo eta zelaitik ibiltzen hasi zen . Egun batean , Paula saltu lasterka batera apuntatu zen Saharak bigarren postua irabazi zuen . 
Egun batzuk eta gero lasterketa batera apuntatu zen eta lehen postua irabazi zuen .Eta hortik aurrera lasterka guztiak irabazten zituen. 

Urte batzuk eta gero , Saharak kume bat eduki zuen .Paulak kumeari Sandi deitu zion. Emea zen, zuria eta beltza , begi bat urdina zuen eta bestea berdea, Sandik oso saltu handiak egiten zituen eta 2 urte bete zituenean , ia-ia metro 1 saltatzen zuen.
Sandi, Sahara bezala, saltuetako oso zaldi ona izan zen.

Laura  Miralles. Talde laranja . Ezkia gela. 3.zikloa.






IPUINA
Ikastetxeko liburutegian piraten munduan galduta 

Kattalin 11 urteko neska alaia eta argia da. Kattalini antzinako pirata maltzurrei buruzko lana egitea egokitu zaio ikastetxean. 
Piratek beldur handia eman diote, baina ikastetxeko liburutegi erraldoira abiatu da, informazioaren bila. Hautsez betetako liburu zahar bat aurkitu du, hartu eta izenburua irakurri bezain laster, zabaldu eta liburuan murgildu da.


Bat - batean, konturatu da itsasontzi batean dagoela eta arropa arraroak dituela: kapela lumaduna, praka apurtuak eta alkondara zahar bat. Derrepentean gizon handi eta potolo bat ikusi du, hartu duen sustuarekin lurrera erori da! 
Gizonak ikusi duenean haserre egin dio: 
-Que faites-vous-là assis?
-Au traveil!
Kattalin, ezer ulertu gabe altxatu eta beldurtuta itsasontzi zeuden upel batzuen atzean eskutatu da.
Baina gorantz begira duenean, ikusi duenak gehiago beldurtu du. Pirata ikurrina!!!
Berehala ohartu da pirata itsasontzi batean dagoela eta gainera ez euskalduna, baizik eta frantsesa!
Une horretan Urrike kapitaina esan du:
- Zenbat aldiz esan dizut gure marinelek ia ez dakitela frantsesez, lapurrak direla!
Kontramaisuak marmarka alde egiten duela, mariñel batek masta handitik oihu egin du:
-Galeoi ingelesa gure aurrealdean!
-Prestatu erasorako! - esan zuen Urrike.
-Zer egingo dut kapitain? -esan zuen Kattalinek dardarka.
-Hartu zure ezpata eta pistolak! Galeoia abordatzera goaz! 
KAINOIAK SU!!!
Momentu horretan Kattalin liburutegian esnatu da, bere buruari zin eginez itzuliko dela.

       Ezti Unzueta Urdina Pagoa gela 3.zikloa

EL BASTÓN DE HOCKEY VOLADOR
Bernabé era una chica que soñaba con algo desde hacia años y años. Su mayor ilusión era volar como los pájaros.
Desde muy pequeño había estado intentando construir un aparato que lo levantara del suelo, aunque sólo fuese un par de metros. Hizo un aeroplano sin motor...
Pero no volaba. Construyó un helicóptero, pero...

Bernabé se caía y se caía. Intentó hacer una escoba y un ventilador pero aún así Bernabé se caía.
Un día Bernabé estaba en el colegio y la profesora dijo que hacia años un señor que se llamaba Bernabé y que era igual que Barnabé pero la segunda letra era A.
Bernabé tuvo una idea: en vez de una escoba, uso un palo de hockey. Para volar no sabía que hacer, vio un ventilador pero no le funcionó porque no tenía enchufado ventilador.

Lo enchufó y empezó a volar. Cogió un paraguas y se puso muy contento, pero lo que le importaba a Bernabé era ser feliz volando como los pájaros.

Abir Bakhouch. 6º Curso. Pagoa gela. 

2016-03-02




ITSASLAMIAREN MAGIA

Orain dela urte batzuk, Patxi izeneko gizon bat arrantzan joan zen bere itsasontzian. Orduak pasa ondoren, urrunean hiru gauza arraro ikusi zituen eta pentsatu zuen bale batzuk zirela.
Odora heldu zenean, ikusi zuen itsaslamiak zirela eta begira gelditu zen. Itsaslamia bat Patxiri begira gelditu zitzaion eta hitz egiten hasi ziren lagunak egin arte.

Handik aurrera, beti gelditzen ziren hitz egiteko leku hartan. Baina, egun batean, itsaslamia ez zen agertu. Orduan Patxi triste gelditu zen.
Hurrengo egunean han egon zen Patxiri itxaroten, azaldu zion aurreko egunean ezin izan zen etorri.
Handik egun batzuetara itsaslamiak Patxiri esan zion botereak zituela, orduan Patxik erantzun zion:

-Ahal didazu itsaslamia bihurtu? Nik ez dut ezer mundu honetan itsaslamiak esan zion baietz eta bihurtu zuen.
Urteak pasa ondoren, ezkondu ziren, eta pozik bizi ziren.


Ane Oceja ,Talde laranja ,3. zikloa, Ezkia gela.




MI VECINA SUSI
Erase una vez, un lugar donde vivían, una chica y un chico. se llaman Susi y Rodrigo.
Ese día era muy especial para Susi porque se había separado de su marido que la maltrataba. Susi se estaba arreglando para salir a la discoteca y divertirse porque quería pasarlo bien.

Y justo ese día pasó un chico llamado Rodrigo y Susi dijo:
-¡Qué guapo ese chico, me gusta mucho ese chico! ¡Me gustaría conocerlo!
Susi estaba hablando por el móvil, con su marido, justo estaban discutiendo.Como Susi y Rodrigo vivían juntos, Rodrigo pasó por al lado de Susi. Rodrigo le saludó:
-¡Hola! ¿Qué tal?
Susi le dijo:
-¡Hola! ¿Qué tal?
Los dos dijeron lo mismo a la misma vez.
Susi le contestó bien y le preguntó:
-¿Qué tal estás?
Susi y Rodrigo siguieron hablando hasta que quedaron. Susi le dice:
-¿Quieres ir conmigo a la discoteca?
Rodrigo le contesta:
-Vale, pero¿A qué hora quedamos?
-Quedamos hoy a las 20:00 en punto.
-Vale, pues quedamos a esa hora. Nos vemos en la calle GOIENKALEA, hasta ahora.
-Agur Rodrigo, me voy tengo qué arreglarme.
Cuando salieron se cogieron de la mano los dos y se pusieron rojos.
Rodrigo le había llevado una flor roja y le dijo:
-Esta flor es como tú y nuestro corazón, preciosa como tú.
-¡Qué bonito gracias!
Y llegaron a la discoteca y entraron cogidos de la mano.
Cuando empezaron a bailar Rodrigo le dijo:
-¿Quieres ser mi novia?
-Si quiero ser tu novia - dijo Susi.
 Cuando regresaron a su casa no sabían que hacer. Y al final tomaron una decisión.
Dijeron que dormirían juntos y durmieron y vivieron juntos.

Tatiana, 3. zikloa, talde berdea, pagoa gela.