2021-04-30

El coleccionista de nuves

Desde siempre, a la gente le ha dado por coleccionar cosas. Yo recuerdo haber hecho colecciones de cromos de todas clases, que luego pegaba en albumes. Los tenia de animales salvajes, de dibujos animados, de deportistas... Y hay mucha gente que colecciona sellos, monedas, cuadros...


El otro dia me entere de que un señor coleccionaba botones y otro veletas de campanario. ¿ Y qué me decis de esa mania de los adultos de guerdar billetes de banco, sin importarles que esten repetidos? Pues bien, nada de eso me sorprende. Lo que si me causo extrañeza fue saber que hay un señor que colecciona nubes. Si, si habeis oido bien: he dicho NUBES.


Este curioso personaje vivia en una casita de madera que se habia construido en lo mas alto de la montaña. Amaba el campo, los pajaros, la nieve...; pero sobre todo amaba las nubes.


Cada día cogía su telescopio y se quedaba mirando una nube, se quedaba con una cara muy rara cada vez que las nubes iban cambiando de forma o se desacian. Se fijaba mucho en la forma de una nube, y si le gustaban cogia una camara y sacaba una foto para copiarlo con mucho detalle, depues, en su cuaderno.



Un dia cualquiera Rubén, asi se llamaba el coleccionista de nubes, miró al cielo, con una mueca rara en la cara, volvió a fijarse mejor. ¡Pero nada! ¡No había nubes!

Miro el tiempo en diferentes paginas web y en todas decia que iba a haber bastantes nubes.


Los proximos dias, igual, en internet decia que iba a haber nubes, pero nada. Rubén bajo de su cabaña y decidio ir al pueblo.

Cuando llegó la gente se acercó y le dijo:

-¡Rubén!¡Rubén!¡¿Qué ha pasado?! ¡¿Dondé estan las nubes?!

Rubén no sabia qué decir, pero pregunto:


-¿Porqué yo deberia saberlo?

La gente más alarmada todavía empezó a hacerse grupitos y a comentar la situacion.


Y, de repente una pregunta salio de la cabeza de varios aldeanos:

-¡¿Comó va a llover sin nubes?!

Al fin y al cabo las tierras se secarían, no podrian bañarse, ni beber... ¡SE MORIRIAN TODOS!



La gente chillando dejaban alucinados a Rubén, tenia que averiguar que pasaba. Antes de que pudiera decir nada un abuelo y un niño empezaron a cantar, ¡Cantaban FATAL! Todos se taparon las orejas como podian, algunas persoas empezaron a llorar del horrible ruido, pero...


¡TODOS ALUCINARON CUANDO ESTABAN CUBIERTOS DE AGUA DE LLUVIA!


   AMAIERA


 Ane Astobiza Zarandona

Talde Morea 


Sylvia Earle itsas-biologa

Bazen behin neska bat gauean urperatzen gustatzen 

zitzaiola, ozeanoa ilun zegeonean. "Gauez, goizez

ateratze ez diren arrain batzuk ateratzen dira".

 Esaten zuen. Bere izena Sylvia zen. 

Sylvia urpekari talde bat gidatzen zuen eta

urperatzera edozein ontzietan ateratzen zen. Modu

horretan ozeanoa primeran ezagutu zuen.


Kasko handia zuen baina inguratzen zen

guztia osos ondo ikusi ahal zuen. Kostatik hamar

kolometrotara ausartzen zen urperatzen, edozein

baino gehiago.


Han itsas hondoan oso ilun zegoen eta bakarrik 

urperatzen lanpara bati ezker ikusi ahal zituen. Sylvia

itsas hondoan ipini zuen eta esan zuen: "-Ozeano

barik mundua ez zen bizitzarik egongo. Ez zen egongo giazakirik,

ezta animalirik ere, ez oxigenorik, ezta landarerik".


Sylviak ezkutatuko korronteak aurkitu zituen baita ere,

urpeko landareak eta sakoneko arrainak. -"Itsasoa zaindu

behar ditugu. Esaten ditugu.

1935eko abustuaren 30an jaio zen {A.E.B}




2021-04-23

Descripcion de un lugar EZCARAY

 El lugar que voy a describir es Ezcaray.

Ezcaray esta en la Rioja. Es un pueblo muy bonito al que en un verano suele ir muchas extranjeros. Un dia me encontre en Ezcaray con unas turistas da, Inglaterra!

En Escaray tambien hay un restaurante muy conoido ``El comilon´´ y ¡ dan los espaguetis mas ricas del mundo!

En Ezcaray tambien hay una estacion de esqui pequñita, Valdezcaray, pero parece que es muy diverdida.

En Ezcaray no tengo amigos/as en cambio hermano beñat tiene muchos. Uno de sus amigo  s es amigo de uno de Masterchef, que se llama Mendikuti.

En Ezcaray las casas son de piedra y bastante antuiguas. Las cosas mas viejas estan en el casco viejo pero anque sean antiguas stan muy bien cuidadas. Los soportabes suelen ser iguales como las de Durango, pero hay otras que so diferentes  hace que Ezcaray sea ma bonito. Hay muchas librerias y cada vez que voy a Ezcaray suelo comprarme un libro. Las librerias de Ezcaray son muy bonitas. El escaparent suele estar lleno de libro y dentro de la libreria ¡Ni os cuento! Parece un mundu de libros y lo mejor es que los libros son muy interesantes.

En otros pueblos, no Ezcaray pero en la Rioja tno amigos/as y familiares: Garazi que suele estar en casalareina,mis primas en Santo domingo...

Ezcaray por las mañanas es muy tranquilo y aunque sea verano suele hacer fresco, sobre todo.

Lo que se puede hacer y lo que suelo hacer en Ezcaray son muchas cosas. Nosotras alquilamos bicis y fuimos por un camno bastante largo pero a la vez muy bonito. Tambien se puede ir a esquiar a Valezcaray . Yo nunca he ido a esquiar, pero parec que es muy ¡divertido! Y algun dia probare.


                                                                                           
                                   Izaro Tapiz Garamendi

                                          Talde Urdina                                                                                          

Katalina Erauso

                                                                    Katalina Erauso 



Donostian jaio zen XVII.mendean.Monja Alfereza izenarekin esagutzen zuen jendeak.Miguel Erauso eta Maria Perez Galarraga ziren bere gurasoak.

Haurtzaroa: 👧👶

Lau urterekin,gurasoak Katalina eta bere bi ahizpak komentu batean sartu zuten.Hamabi urterekin  komentutik alde egin zuen.Monja jantziekin gizon jantziak egin zituen eta horrela alde egin zuen komentutik.Handik aurrera gizon jantziekin ibili zen eta Francisco de Loyola izena ipini zen.


Naagusiaroa:  👩

Gazteizera joan zen lehenengo bizitzera,ondoren Valladolidera eta azkenik Bilbora.Bilbon zegoela espetxera joan zen lehenengo aldiz.Azkar haserretzen zen eta gainera gaztetatik armak gustoko zituen.


Amerikako bidaia: 🚢✈✈

Lizarran eta Donostian ibili ostean,1.603 an Amerketara joan zen.GArai horretan euskaldun askoAmeriketara joaten ziren aberasteko.Osabaren itsasontsian joan zen,mutiko laguntzaile moduan.Osabak kontratatu zuen,baina gizonez jantzita zegoenez ez zuen esagutu.Heldu baino arnago,osabari 500 txampon lapurtu eta alde egin zuen.Katalina gizonez jantzita jarraitu zuen beti.


Amerikan bizitza:🗽🗽

Lehen gauza egiten,lana topatzea izan zen,eta bertan zeuden euskaldunen laguntzaz lortu zuen.Perun janari denda batean egon zen lanean,baina askotan jendearekin sartzen zen eta borroka ugari izan zituen.

Berari buruz idatzitako egunkarietako artikuluekk saten dute,bikote onaren fama zuela,emakumeen artean.

Txilera joan zen eta hor soldadu egin zen.


Txilen gerlali:👮👮

Txilen gerran ibili zen 1.600 soldaduekin.Kapitaina,Miguel Erauso bere anaia zen,eta anaiak ez zuen inoiz Katalina ezagutu.Eztabaida batean,indigenek beste herrialde batera bota zuten Miguel Erauso.Indigenekin oso biolentoa zen Katalina.

Hainbeste bailen ondoren eta ausardiagatik,Katalinari soldadu izendatu zuten.

Hain ohikoak zuten liskarretako baten ostean,Miguel anaia hil egin zuen Katalinak.


Argentina,Bolibia eta Peru:

Argentinara alde egin behar izan zuen,gero Bolibiara eta azkenk Perura.


Emakumea zela jakin zutenean:👩👩

Perun liskar batean zauri larriak izan zituen.Guanamangako apaizaren etxera eraman zuten sendatzeko.Hil zorian zegoela,emakumea zela aitortu zuen.Apaizak ez zion sinesten eta emagin bateri deitu zion egiaztatzeko.Biluztu hondoren emagnak egiaztatu zuen emakumea zela.


Hiru urte beranduago: 👵👵

Bere istorioa berehala egin zen ezaguna munduan.Osatu ondoren autobiografia idatzi uen.Mexikora joan zen bizitzera eta Antonio Erauso izena hartu zuen betiko.Mexiko hil zen 1.650 ean.


Maider Legorburu  (3.ziklo.Eskia gela)

Talde Morea

HONDARTZAKO GAZTELUA

 Baziren behin bi ume:Maddi 👧👦eta Jon .Udako egun batean hondartzara joan ziren eguna pasatzera.Hurengo egunean Maddi euritakoa hondartzan ahaztu zuela konturatu zen.Joneri deitu zion eta hondartzara joan zirenean,han ez zegoen euritakork ,orduan Jonek pentsatu zuen exera joatea eta beste euritako bat erostea Maddiri, baina Maddi ez zegoen konforme ,Maddik berea nahi zuelako. Ostera ere, hurrengo egunenan hondartzara itzuli ziren,egun pasa, eta Maddik gaztelu bat egin zuen,baina gaztelu hori ez zen gaztelu normal bat,baizik eta gaztelu magiko bat . Bertan barruan ,errege bat eta bere alaba bizi ziren , soldadu askorekin. Alaba Ariane deitzen zen eta erregeak, Anton Erregea zuen izena .Anton Erregea oso txarra zen herritarrekin eta soldaduekin ,baina bere alabarekin aita zoriontsu bat zen.

Erregeak⃣👑👑 printzipe bat nahi zuen bere alaba ondo zaintzeko, baina Arianek estaen zion ez zuela behar printziperik bera zaintzeko , horretarako hainbat soldadu zituela.Baina aitak ez zion kasurik egiten  eta egun batean, Aitor izeneko printzipe bat ekarri zuen gaztelura , eta Arianek. printzipea ikusi zuenean, arineketa batean Aitorrengandik ihes egin zuen.Gaztelutik irtetzerakoan , Maddiren hankarekin egin zuen talka eta Maddik Ariane printzesa ikusi zuenean, susto galanta hartu zuen, baina laster lagunak egin ziren.Arianek dena kontatu zion Maddiri, eta esan zion ea lagnduko zuen Aitor gaztekutik uxatzen.Maddik Jonni deitu eta biak batera , gauez, Aitor hartu zuten eskuen artean, eta beste areazko gaztelu txiki bat eraiki zioten Aitorri , han gaua pasatzeko. Aitor konturatu zenenan ez zegoela Anton erregearen gaztelua , hara itzultzen ahalegindu zen , baina Maddik eta Jonek uxatu zuten.

Anton Erregea konturatu zen bere alabak ez zuela behar printzerik bera
zaintzeko , eta libre utzi zuen nahi zuena egiteko.

Azkenean , Ariane printzesak esan zion Maddiri berak hartu zuela bere aterkina , soinekoak egiteko, eta ezin ziola itzuli , baina Maddi , hain pertsona ona zenez, parkatu egin zion.

AMAIERA.

MALEN ARTAZA       (3. ZIKLO . HAGINA GELA )

TALDE URDINA





2021-04-16

Bizitza eta ilargia

 BIZITZA


BIZITZA, BIZITZA
ZURE MDUKO POLITA


BIZITZA, BIZITZA
EZIN IZAN HAIN POLITA


EZ DAKIGU NOLA ZAINDU
ZERBAIT HAIN POLITA 


HONA ETORTZEN DA
ETA BERTAN JOATEN DA



BETI POZIK EZ,
BAINA TRISTE ERE EZ


ETA AMAIERA ONEKIN
OLERKIA MITZEN DA.


JURGI ITURRADE




ILARGIA

(maritxu nora...doinua)


LARGIA IKUSTEAN,
GAUERO-GAUERO

SUTEA PIZTU DUGU
EGOTEKO BERO.
LOTARA JOATEN GARA
PIZZA EGIN ETA GERO,
ETA HOR EGONGO DA
ARGIRO ARGIRO...

LEHIOTIK KUTEN DIRA,
IZAR GUSTIAK
TA BASOAN MILAKA
DAUDE IPURTARGIAK.
GAUEAN EMATEN DIGU,
ARGI ILARGIAK
HORREGAITIK JASOTZEN BAI
GURE AURPEGIAK.


LUKAS PAGANINI

DRAGOI GARAIEZINA



                         DRAGOI GARAEZINA



Bazein behin dragoi oso gaizto bat, bere kobazuloan bizi zen. Jendeak deitzen zion DRAGOI  GARAEZINA. Dragoi hori errege bat zen, berak urre pilo bat zeukan. Dragoi erregak zirenak agintzen zieten bestei, baina bera zen erregerik onena zen.
           
Egun batean gladiadoreak gaztelura nekatuta joan ziren, batzuk etxra joan ziren eta beste batzuk  erregearengana.Kejatzen zirenak,esan zuten ezin zutela egun osoan joan dragoiarengana et ezin  zutela deskantsatu.Erregeak erabaki zuen,dragoiaren gana joango zela.

Erregea joan zenean beldurra zeukan.Erregeak petsatu zuen borroka egiten ez zula irabaziko ezer erregeak kobazuloan sartu zenean sartu zenean dragoia ez zegoen,baina urre pila bat ikusi zuen.Bera hasi zen urrea hartzen,gero etxera joan zenean,konturatu zen norbait bere atzetik zegoela,gazteluan zegoenean urrea gorde zuen.

Dragoia ez zen agertu inoiz, baina dragoi txiki bat agertu zen eta bera geratu zen dragoiarekin eta urrea hartu zuen gauxza berriak egiteko.
           


                                                                                                                        Tijani Languaye 
                                                                                                                          3. ziklo
                                                                                                                          talde morea
           
           

Toki baten deskribapena PORT AVENTURA

Nik deskribatuko dudan lekua Port Aventura da. Leku ikaragarri bat da, oso handia da eta atrakzio pila bat  ditu. Salou ondoan dago eta jende asko joaten da, sambala atrakzioa parkeko atrakzio handiena da eta Stampida, nire gustokoena da. Stampida, mendi errusiar bat modukoa da baina karrerak egiteko da. 2 kolore daude: gorria eta urdina, eta bakoitza ilara bat dauka eta azkarren doan ilarak irabaziko du.

Parke erdian jatetxe bat dago, eta janaria oso goxoa da, gainera oso azkar ateratzen dute, eta jatetxearen aurrean 2 atrakzio daude, bazkaldu eta gero montatzeko.

Hotel bat dago eta ondoan leku bat, gainera gauean espektakulo ikaragarri batzuk egoten dira leku horretan. Goizeko espektakuloak ere badaude, baina ez nituen ikusi.Gauekoak ikusi nituen. Lehenengo dragoi bat agertu zen argiekin, eta gero 4 pertsona ageru ziren trage batzuekin haizea ematen zietela harketan eta hegaz egiten zuten. Eta afaltzera "txakurtxo beroak" egiten zituzten "le drums" tokira joan ginen. Berriro ere  joango nintzateke oso oso oso ondo pasatzen delako bertan.


Uxuri Pagai
3. ziklo laranja