Gozokizko irlan

Kaixo , ni Igor naiz eta 10 urte dauzkat.  Durangoko baserri baten bizi naiz eta gozokiak asko gustatzen zaizkit. Egun baten telebista ikusten nengoela, iragarki hau eman zuten:

-Eros itzazue hauts magikoak, edozein gauza gozoki bihurtzen dituztenak! "Magik" dendan daude salgai- esan zuen gizon batek

Bat-batean aita sartu zen nire gelara eta esan zidanak harritu egin ninduen. Hain zuzen ere esan zigun hurrengo egunean irla tropikal batera joango ginela  uda igarotzera.Orduan ni "Magik" dendara joan eta 5kg hauts erosi nituen.

Arratsaldean maletak egiten hasi nintzen zirrara handiarekin.

Hurrengo egunean hegazkina hartu genuen eta nik hautsak nituen maletan.

Lurreratu ginen eta hegazkin fertilizadore bat hartu nuen. Hautsak biltegian  jarri  eta irla guztitik hedatu nituen. Bat-batean dena gozokizkoa bihurtu zen eta nik hegazkinetik salto egin eta hodeiak jan nituen, azukrezko kotoizkoak zirelako. Ibaian lurreratu nintzen mentazko gelatina janez, ura gelatina zelako.

-Ummmm! zelako goxoa!-esan nuen nik.

Igorrek berriro egin zuen berdina baina oraingoan elefante kaka baten gainean lurreratu zen. Zorionez kaka txokolatezkoa zen eta dena jan nuen.

Gero irla ikertzera joan nintzen eta denetarik aurkitu nuen. Zuhaitzen hostoak karamelozkoak ziren eta fruituak gominolazkoak.

Dena gozo-gozoa zegoen, hain gozoa etxea ere jan nuela eta Durangora bueltatu izan behar ginen.

Hauek izan dira nire opor oberenak, baina 40kg gizendu naiz.                  

Beste baten istorio bat kontatuko dizuet,                                         

Agurrrrrrrrrrrr!

 JAGOBA ARKARAZO

 TALDE MOREA

                                   

Neska Madarikatua

1. atala

Narratzailea:Bazen behin neska bat Maddelein deitzen zena.Gau guztietan neska madarikatu bat ikuzten zuena, eta gainera soinu oso arraroak egiten zituen.
Neska horrek Taylor zuen izena, 14 urterekin hil zen, eta bere espiritua Maddeleinen etxean sartzen zen gauero.

Gau batean hau gertatu zen:

Maddelein:Nor zara zu?

Taylor:Ja, ja, ja, ja Maddelein hil egingo zaitut!

Maddeleinek:Ez utzi bakean! Zer egin dizut nik. Ea alde hemendik!

Narratzailea: Baina Maddelein apur bat beldurtuta zegoen eta polizia etxera hurbiltzea pentsatu zuen, eta han udaltzainari gertatutako guztia kontatu zion.

Maddelein: Jauna, Udaltzain jauna, gauero neska madarikatu ba agertzen zait gauero nire logelan.

Justin udaltzainak: Baina zer nahi du?

Maddelein: Hil egingo nauela esan dit.

Justin udaltzainak: Beno hau niretzako baino handiagoa da hau, nire lagun bati esango diot. Detektibe pribatua da. PI PI PI PI

Oier detektibea: Aupaa! Justin! Zer moduz, aspalditi ez didazu deitu. Zer da behar duzuna? Oraingoz despatxuan nago baina berehala nago hor.

2. atala

Narratzailea: Oier heldu zenean, Justin itxaroten zeukan, aurkezpenak egiteko

Justin: Hemen daukagu gauza arraroak ikuzten dituen neska.

Maddelein: Gauza arraroak ez neska bat ikuzten dut. Hilda dagoen nezka bat.

Justin: Beno Oier geratu hemen eta ea ezer ikusten duzun, eta horrela geratu zen pasa igarotzen.

Oier: Orain ikusiko du fantasma hau zelako den. Nik ez diot beldurrik.

Narratzaileak: Oier polizia-etxera heldu zen momentuan, ea arain amaitzen dugun asunto honekin.

Maddelein: Oier, Oier! Neska madarikatua gauero sartzen da nire etxeraeta hil egingo nauela esan dit.

Oier:: Gauean zure etxera joango gara eta ea zen ikusten dugun.

Maddelein: Eskerrik asko Oier!

Narratzailea: Gauean hau gertatu zen:

Maddelein: Hemen agertzen da neska madarikatua.

Taylor;Maddelein hil egingo zaitut.

Maddelein: Ez , ez entzun duzu?

Justin eta Oier: Bai, bai

Justin: Mesedez utzi Maddelein bakean,

Taylor: Ezta pentzatu ere.

Justin: Zuk uste duzu norbait hiltzea gauza ona eta dibertigarria dela?

Taylor: Ba orduan Oier hiko dut.

Baina orduan Oierrek...

Oier: Begira hor! Esan zion gurutze bat erakusten zion bitartean

Taylor: AAA! (Korrikan alde nuen)

Justin: Zer gertatu da?

Oier: Gurutza ikusi duenean, ikaratu egin da, jakina da hildako elementu hauek gurutzearekin zer ikusia dutela eta ikaratu egiten direla. Ez galdetu zergatik den hori baina horrela gertatzen da.

Maddelein: Hau jakin bagenuen arinago, nik aterako nion eta ez nuen pasatu dudan beldurrik pasatu behar izango.

Oier: Profesionala izateak ere, zerbaiterako balio izango du.

Narratzailea: Egia esan egun horretatik aurrera Maddeleinen etxean ez zen beste bisitarik egon eta etxe arrunta bihurtu zen. Arrunta bai, baina aspergarria eta emozio gabea ere bai.

Ainhize Azurmendi

Lur mendibe

Ander Sainz

Leire Goiriena

Sentzazio Zirraragarriak

SENTSAZIO ZIRRARAGARRIAK

Egun hartan Bilboko jaietan egon nintzen, poz-pozik nire gurasoak eta lehengusu eta lehengusinarekin.
Ni eta nire lehengusuak lehenengo barrakan igo ginen " RATON VACILONEAN" kola izugarri luzea itxaron behar izan genuen eta izugarri giro beroa zegoen. Ordu erdi pasatu zenean gure txanda iritzi zen, arratoian sartu eta martxan jarri zen. Oso abiadura handia zuen eta ni beldurra eta nire odola gorantz egin zuen; geroxeago argazki bat egin zigun eta argazki hori bajatu ginenean erosi genuen. Oso polita izan zen eta oraindik nire gelako horman ipinita daukat.
Gero beste feria batera joan ginen. Feria hau "LA CASA DEL TERROR" Deitzen zen. Han ere ordu erdi bat itxaron behar izan genuen, baina gure txanda iritsi zen eta ni oso urduri egon nintzen. Kotxe beldurtuan sartu ginen eta martxan jarri zenean, nire lehengusuak oihuka jarri ziren. Niri gizon batek ni beldurra emateko besarkadatzen hasi zidan eta nire ulea ikutzen, orduan oihuka hasi nintzen. Nire ondokoak esan zuen ez egiteko oihu bestela berari tinpanoa apurtuko niola!
Baina nik ez nion kasurik egin eta oihuka egiten jarraitu nuen. Han barruan izugarrizko beldurra sartu zitzaidan eta nire besoetan oilo azala jarri zitzaidan. Gero eguraldia hotzituz joan zen eta txurro batzuk jan genituen eta horiekin berotu egin ginen ni eta nire lehengusuak!

Lavinia Feofil

Sentsasio zirraragarria

SENTSAZIO ZIRRARAGARRIA

Nik June dut izena, gau guztietan ziztatu egin behar naiz.
Batzuetan odola ateratzen zait, beste batzuetan bakarrik mina izaten dut; niri ez zaidana gustatzen odola ateratzen denean da, oso txarto jartzen naiz eta, baita urduri ere!
Nire amak esaten dit lasai egoteko baina ... ikusten dudanean odola oso urduri jartzen naiz

Nire ahizpa, Ainara deitzen da eta odola ateratzen denean barre egiten du baina nik jotzen dut eta berak nire amari esaten dio, orduan ni zigortzen naute, baina errua berea izaten da !
Beste gau batean ziztatu behar ez zen leku batean ziztatu nintzenez, odol asko ateratzen hasi zen.
Geroago oso txarto jarri nintzen eta zorabiatu nintzen, nire ama medikuari deitu zion, baina nik ez nuen joan nahi. Ospitalean esan zidaten operatu behar nindutela baina nik ez nuen nahi.
Goizean nire ahizpa etorri zen ni ikustera, ospitaleko medikuak esn zidan ordu erdi geratzen zaidala, ni oso urduri jarri nintzen eta nire ahizpak oso ondo jarriko nintzela esan zidan.
Besarkada bat eman zidan. Ni oso pozik sartu nintzen medikuaren logelan, nire ahizparen besarkadagatik noski. Gelatik irten eta gero, pozik nengoen eta autobusa hartu trankil-trankil joan nintzen etxera.
Etxean nire amama, aitite eta ia ia familia guztia zegoen niri itxaroten eta denak ikustean oso pozik jarri nintzen.

Ainara de la Cruz

Triki eta koro

Aretoko emanaldia on PhotoPeach

Ederra eta Piztia

SAFARI EN CASA

CUCARACHAS

Hay unas 4000 especies de cucarachas en el mundo pero sólo cinco están en nuestras casas. Blattella germánica es la más común. Le gustan los lugares calientes. Desprenden un olor malo ensucia los alimentos y las paredes. Puede producir 100.000 crias por año. Mide 10-13mm y vive unos 6 meses.

POLILLA DE LA NARAN JA

Este insecto tiene 20-22 mm. Fue descubierta en 1877. La hembra pone hasta 300 huevos en la harina, sémola, pastas, frutos secos... suelen vivir 3 meses.

MOSCA DEL VINAGRE

A esta mosca de 3-4 mm le encanta el vinagre el vino y la fruta. Se usa en investigaciones genéticas. Los huevos se convierten en mosca en menos de 10 días.

ÁCAROS EN LA CAMA

Este aracnido se mueve en polvo y en las camas. Su alimento preferido es nuestra piel muerta. Sus excrementos mezclados con el aire apesan. Miden 0'4 mm y vive 10 días.

PIOJOS DE LOS LIBROS

No atacan al pelo prefieren estar entre papeles, tapices, libros... se alimentan de moho. Mide 1mm.

ARAÑA DOMÉSTICA

Son inofensivos para los humanos. Su tela es util para pillar bichos.Viven 7 años.

POLILLA DE ROPA

Suele vivir entre la ropa. La hembra pone huevos. Para evitar que estos bichos invadan la ropa lo que no usas métela en una bolsa.

CIEMPIES

El ciempies tiene 30 patas. Te pueden morder pero si les atacan.

PECECILLO DE PLATA

Se dice que es un fosil andante. Comen de todo:azucar, papel, carne... viven 2 años.

PSICODIDO

Las hembras ponen huevos en alcantarillas. Se alimentan de materia orgánicas.

COCHINILLA DE LA HUMEDAD

Necesitamos humedad si no se deshidratan. No hace daño ni a una mosca viven 2-3 años

Inauteriak

Mielotxin Ziripot
Zaldiko ta Maldiko
Ihauteri-Ihauteri
arre-arre madako
Tolos-Tolosarako
zapatatxo gerriko
mozorro-mozorro
dantza salto kiriko
neska eta mutiko
herriko hiriko
Arantza Periko
sombreroa lapiko
kiriki kiriko
Ihauteri-Ihauteriko


Egilea: Araitz akasuso

Harpa

¡SÁLVO! EL COALA

El koala es un marsupial originario de Australia. A este animal no se le hace fácil sobrevivir, pero a veces, como en el caso de la cría de koala nacida en el zoo de Madrid, se consiguen soluciones para evitar su desaparición.

Un animal delicado

El koala es un animal delicado al que le afectan los cambios climáticos. Además, su alimento principal es el eucalipto y cada vez es más difícil encontran bosques con estos árboles. Eso sí, los koalas son muy tranquilos, ya que pasan 20 horas al día durmiendo y las otras 4 comiedo.

En peligro

El koala es un animal dulce y encantador. Pero no todos parecen pensar lo mismo porque antes los cazaban para vender su piel. Hoy en día son la deforestación y los planes urbanísticos las mayores causas por las que están desapareciendo. Hay casos como por ejemplo los de la isla Canguro de Australia, en los que han esterilizado a miles de koalas para salvar la vegetación autóctona: los eucaliptos.

Una cría unica: Eyepet

En octubre del año pasado nació una cría de koala en el Zoo Aquarium de Madrid, la única nacida en España. Este zoológico es uno de los pocos del mundo que ha conseguido que esta especie viva y se reproduzca como si estuvieran “en casa”.

Egilea: Lorea Solana

Argazkitik testura

Bazen behin Ageda izeneko atso bat. Agedak 110 urte zeukan, oso zaharra zenez herri osoa oso ondo zaintzen zuen. Agedak beti eskerrak ematen zituen. Bakarrik bizi zen ez zuen senarrik betre senarra gerran hil egun zelako. Agedak txakur txiki bat zeukan "Plast" izenekoa. Plastek anka bat apurtuta zuen istripu batean apurtu zuelako.

Egun batean Ageda gaixotu eguin zen eta gaixotasunaren ondorioz hil egin zen. Herrikoek fueneral bat antolatu zioten Agedari. Funerala amitu zenean herriko biztanle guztiek batzar bat egin zuten eta erabaki bat aukeratu zuten denok libre bizitzean Agedaren etxea herriko museoa bihurtzea. Agedaren etxea museo bat izateko arazo handi bat zeukaten diru azko ordaindu behar zutelako. Egun azko pasatu ondoren gauza bat bururatu zitzaien: denen artean museoa egitea eta Agedaren argazki bat handitzea eta museoan jartzea. Museoa oso ondo gelditu zen. Museoan biztanle guztiak oso arro geratu ziren. Egun batean herriko alkatea museora joan zen eta oso ondo eginda zegoela esan zuen.Herriko biztanleek horri entzutean zoro baten moduan jarri ziren pozez. Momentu horregatik aurreza gene asko joan zen museo artara. Museoan herriko bistanle batzuk lan egiten zuten eta diru asko irabazten zuten jende asko joaten zelako museora. Museoa museorik famatuenetariko bat izan zen eta denok oso pozik geratu ziren baina agun batean jendez gainezka zegoen museoa, eta berriz urrengo egunean ez zen inor joaten langile batek ideia bat izan zutelako: gauza zaharrenak kendu eta urte guztietan berriak jarri langile guztiek baietz esan zuten. Halaxe egin zuten. Jende gehiago joan zen museoa bisitatzera eta langileek diru gehiago irabazten asi ziren.

Ageda hil egin zela ahaztu egin zuten museoko langile bat gogoratu zen arte. Hilabete guztietan meza izaten zuten herriko biztanle guztien Ageda ez ahazteko. Museoan Agedaren argazkia inoz ez zela kenduko museotik erabaki zuten.

Halaxe egin zen. Hilabetero Ageda gogoratzeko mezak izaten zituzten eta agedaren argazkia ez zuten museotik inoiz kendu.

Anónimo

Palma urtxintxa

Palma urtxintxa: palma- urtxintxa urtxintxa gorria baino txikiagoa da eta Afrikan bizi da.

Urtxintxa guztiak basala, isatxa ez du oso handia baina aurreko hankak indartxuak dira eta horrela errezagoa egiten saio zuloak egitea.

Urtxintxa berak egiten duen gordelekuan bizi da.

Zuhaitzetako urtxintxek ez bezala, lur gaineko espeziea hinbernatu egiten dute beraz neguan lotan pasatzen dute gordelekuan.

Ezpeziaren arabera, ugalketa 24 et 44 egunetakoa izaten da gutxi gora behera kume kopurua 3-tik 8-rako izaten da umaldi bakoitzean.

Palma- urtzintzak begetarianoa da baina ez dio muzik egiten tarteka dauden gauzai.

Amaia Goiriena

Douglas Izeia

Douglas mintegiko langile eskozirrarak Iparramerikatik Europa ekarri zuten XIX. mendearen hasieran Gipuzkoako zuhaitzik garaiena Albizturren dago eta bere 60 metroekin 15 solairuko eraikin bat gaindituko lukeen Dguglas izen bat da eta oraindik ere hazten jarraitzen du, espezie hori 100 metro izatera iristen da eta.

Iker, Leire, Kimetz, Noelia eta Iraia

2. zikloa