eLumaren Kilima

 

GINAREN SORGINKERIA

 

Duela urte asko herri txiki batean neska gazte bat, Martina izenekoa, etxe txiki batean bizi zen.

 

Egun batean Matina bere etxean zegoen lasai-lasai, egun eguskitsu bat zen baina bat–batean haize oso hotza iritsi zen herrira: hodeiak, trumoiak, euria.. denetarik. Orduan, sorgin bat etxera sartu zen.

 

-Jajajajaja zure etxea sorginduko dut!  Nire etxera eramango zaitut eta jango zaitut! Jajajaja. Alikimaliki kikilimua zure etxetik kampora!

 

Mrtina bere etzetik atera zuen sorginak eta sorginaren etxera eraman zuen. Ondoren,  berriro Martinaren etxera itzuli zen sorgina Martinaren etxea sorgintzen saiatu zen baina ezin zuen.

 

-Kaka zaharra. Ezin dut sorgindu! Beno, berrriro saiatuko naiz. Egunetan saiatu ondoren etxe hau sorgintzea lortu dut. Orain ezin izango du inorik etxea ikusi eta hórrela enteratuko dira Martina nik daukadala jajajajaja!

 

Etxea sorginduta zegoen.

 

Sorgina etxera iritsi zen eta Martina kaiola batean sartu zuen. Orain ezin zuen eskapatu.

 

Sorgina etxetik joan zen beste neska bat harrapatzera. Ordu batzuk geroago bere lagunik onenaren bila joan zen.

 

-Laura Laura laguntza! -esan zuen Martinak.

 

-Martina zer egiten duzu hemen?

 

-Sorginak hona etortzera derrigortu nau.

-Niri ere. Itxaron ha ha ha.

-Zer, lagunak ezta?  Ba orduan lagunak bezala hil egingo zarete! Jajajajaja, agur. Martina negarrez hasi zen eta Laurak esan zuen:

-Begira sorginaren makila!

-Non, non dago?

-Kaiolaren gainean!

-Egia da! Bdakit, astindu makila nirekin batera!

 

Astindu eta astindu zuten kaiola baina makila ez zen jauzten.. Bat-batean sorgina agertu zen, neskak makila astindu zuen eta sorgina txakur berde batean  bihurtu zuten.  Makila magikoa jauzi zen Martinak eta Laurak makila hartu eta kaiola zabaldu zuten, eskapatu ziren eta sorgina zoo batera eraman zuten.

 

AMAIERA

 

Jaione Sanchez

Talde morea

3.Zikloa