Elurra

Bazen behin herri bat Durango izenekoa Bizkaian zegoen.
Egun batean neska bat, Nahia izenekoa eta 11 urtekoa, bere ohetik altzatu zen eta leihotik begiratu zuen eta elurra egiten ari zen .
Nahiak arreba bat zeukan, Maria izenekoa eta 10 urtekoa, eta biak eskolara joan ziren. Bere lehengusuarekin
Ohier izenekoarekin elkartu ziten eta irurak eskolara joan ziren.
Hizkuntzan lenguan zeuden 9:00etan eta leihotik begiratzen hasi ziren, elurra egiten ari zelako.
Gela guztiek patio ordua izatea nahi zuten elurrarekin jolasteko, eta orduan Joana andereñoak esan zuen...
-Ez begiratu leihotik, bestela patio orduan gelan geratuko zarete!!!
Gero Naiareren gelakoek euskera eukin zuten 10:00etan eta gero patio ordua ailegatu zen 11:00etan, eta neska mutilak, Nahia, Maria eta Ohier beren lehengusua izan ezik, elurrezko pilotak bota zizkieten Naiarari, Mariari eta Ohierri.
Naiarari aurpegian eman zioten eta min artu zuen.
Mariak Joana andereñoari esan zion eta Nahia medikura joan zen Joanarekin.
Medikuak esan zion...
-Hori golpea bakarrik izan da.
-Orain gelara itzuli ahal naiz? Galdetu zion Nahiak.
-Bai, agur eta ondo ipini.
-Agur erantzun zion Nahiak.
Nahia gelara itzuli ze, matematikak zeukan 12:00etan.
Matematikak amaitu ondoren, 12:30etan bere etxera joan zen Mariarekin eta Ohier bere lehengusuarekin.
Etxean zegoenean bere amari kontatu zion.
-Ama patio ardua zen eta gelako gustiak Maria Ohier eta ni izan ezik elurrezko pilotak botatzen ari ziren. orduan
Maria, Ohier eta ni korriketan hasi gara eta gelakoak elurrezko pilotekin etorri zaizkigu. Orduan nik gelditu egin naiz eta elurrezko pilotarekin aurpegian emon dit Aitorrek.
-Nahia, ez egin negar nik zainduko dizut golpea, eta beste baterako, ez gelditu edo korriketan joan andereño baten bila, bale... 
-Bai amatxo, asko maite zaitut.
-Nik ere bai, Nahia.

Lanzarote

Yaiza García