IZARO ETA UNAXEN MAITASUNA

Bazen behin neskatila bat Izaro deitzen zena eta maiteminduta zegoena. Eskolan beti bronka botatzen zion maixuak Unaxetaz pentsatzen zegoelako. Egun batean kotileoa egin zuten gelako guztiek eta bakoitzak gustatzen zitzaion mutila esan zuen. Izarori tokatu zitzaionean ez zuen esan eta korrika joan zen negarrez. Gero etxera joaten zenean ez zuen etxeko lanik egiten Unaxetaz pentsatzen egoten zelako eta gurasoek ez zekiten zer egin. Psicologo batengana eraman zuten eta psikoloak berarekin berba asko egin zuen baina Izarok Unaxetaz pentsatzen jarraitzen zuen. Berandu egin zen psikologoan eta azkenean etxera joan zen .

Oso arin afaldu zuen eta ohera joan zen. Lokartu zenean amets bat euki zuen, deabruarena. Deabruak esan zion horrela jarraitzen bazuen, horrelako notak ateratzen, infernura joango zela eta Unax beretaz gustatzen zela baina ez esateko inori. Horrela jarraitzen bazuen ez zela beretaz gustatuko eta oso txarto pasatuko zuela.

Gero itzartu zen eta goizeko 6:00ak ziren, ezin zuen lorik egin, azkenean konortea galdu zuen. Ohartu zenean 9:00ak ziren eta bederatzi ta erdietan eskolan egon behar zen. Korrika hasi zen eta orduz heldu zen.

Gero deabruak esandakoa gogoratu zuen eta bere buruarekin tratu bat egin zuen, lau ta erdietan irteteko eskatuko ziola. Lau ta erdietan berarengana hurbildu eta esan zion:

-Kaixo Unax.

-Kaixo Izaro.

-Eeeeeh, nirekin irten nahi duzu?

- Eeeeeeh, pentsatu egin behar dut – Esan zion eta joan egin zen.

Hurrengo egunean eskolan txokatu egin ziren eta esan zion:

-Unax, zer pentsatu duzu?

- Eeeeeh, baietz. Izaro pozez saltoka hasi zen eta eskutik helduta joan ziren klasera.

Amaia Sanz