Markel, beti,eskola ondoren etxera joaten zen, bere aita beti skate parketik pasatzen zelako, aita ikusteko.
Egun batean, Makelek esan zion bere aitari gaixorik zegoela, baina ez zegoen. Gero bere aita lanera joan zen eta bera, skate parkera.
Ondoren, Markel arratsaldeko bostetan, etxera joan zen, eta bere aita etxean itxaroen zegoen,baina aitak ezan zion:
-Kaixo Markel, zer moduz eskolan?
-Ondo! Baina gaur ez zegoen eskolarik.
-Pozten naiz, egia da!
-JA, JA, JA!
-Non egon zara? Eta skate hori?
-Ehh,skate parkera joan naiz...
-Markel, zure logelara!
-Baina aita...
-Ez,zure logelara!
Gauean, Markel lehiotik eskapatu zen. Bere amaren etxera, heldu zenean, timbrea jo zuen eta amak ezan zion:
-Kaixo ume! Zelan hemen?
-Ondo, aitak zigortu nau, skate parkera joan naizelako.
-BENETAN!
-Bai, bai!
-Sartu barrura.
-Bale...
Hurrengo egunean, ama eta aita hitz egitera joan ziren, taberna batera. Hitz egiten hasi zirenean, ama esan suen, Markel amaren etxean geldituko zela betik.
Arratzaldean, amak eta aitak hori esan zioten Markeleri eta oso pozik jarri zen, baina aitak ez zuen ondo onartu Markel amaren etxera joan zela.
Azkenean, Markel skater profesionala eta ospetsua egin zen, ama eta aita elkartu ziren berriro.
Nataly Vivanco
talde urdina
3.Zikloa, 6. maila.
No hay comentarios:
Publicar un comentario