Bazen behin ume bat, Anje deitzen zena, bere familiarekin irteera
bat egin zuena. Bidean autoa lokatzetan ataskatu zen eta bere amak eta bere
aitak umeari bultz egiteko esan zioten. Atera zenean gurasoak semea baso
zakonean utzi zuten eta semea negarrez
eta negarrez jarri zen. Halako batean
bere aitona zuahitzetatik agertu zen eta
Anje oso posik jarri zen. Aitona Kaximirok bere etxera eraman zuen eta
Anjeri halako batean txondor bat egitea bururatu zitzaion eta aitonak baietz
esan zion.
Bi egun geroago txondorra erdi egina zegoen. Aitona bedar batzuk
biltzera joan zen ibaira eta halako batean ibaira jauzi eta ito egin zen. Anje
triste jarri zen eta lau egun geroago, abenduak 24, gaua heldu zen. Anjek
Olentzerori ikatz mordoa eskatu zion txondorrerako eta Olentzerok esandakoa
bete zuen.
Anje hurrengo goizean ate aurrera joan zen eta hor zegoen ikatz
zakukada. Olentzeroren etxera joan zen
oparia eskertzeko eta han zegoen Olentzero berari itzaroten . Anje heldu zenean
Olentzeroren etxean ea bizi ahal den eskatu zion eta hark baietz esan zion.
Hortik urrera Anje eta Olentzero txondorra egiten hasi ziren eta hurrengo
egunerako amaituta zegoen, Orduan urte osorako ikatza eduki zuten. Hurrengo
gabonetan Olentzerori lagundu zion opariak egiten beste ume batzuei emateko. Hortik
aurrera oso pozik bizi ziren.
MARTXEL AZKORBEBEITIA LARRAÑAGA
No hay comentarios:
Publicar un comentario