Xixili eta Imanolen amodia

Bazen behin neska bat Xixili deitzen zena. Oso harroa zen eta instituko mutilik guapoenarekin maiteminduta zegoen. Imanol deitzen zen mutila. Bistaz ezagutzen zuen soilik. Xixili ile horia zen eta Imanol, berriz, ile marroia zuen. Xixili oso harroa zen lagunekin eta gehien bat Imanol ikusten zuenean. Bere amets asko Imanoli buruz ziren. Egun batean lagunei  esan zien ea nola esan ziezaiokeen Imanoli berekin irten nahi zuela. Lagunek ideia asko  eman zizkioten Xixiliri. Xixili saiatu egin zen askotan, baina ez zuen lortu. Bere kabuz Imanoli motxilan orritxo bat sartu zion hau esanez:

“Mutil, maitea, zure neska sekretua naiz. Gaur, mesedez, etorri eliza atzera bostetan. Musu bat. Maite zaitut.”

Imanolek irakurritakoan harrituta gelditu zen. Bostak heldu ziren eta Xixili han zegoen zain. Bat-batean Imanol agertu zen eta Xixili asko poztu zen. Segituan esan zuen Imonolek:

-Zu al zara nire neska? 

-Bai, neu naiz.

-Nola deitzen zara?

-Xixili eta zu?

-Imanol.

-Jezarri hemen, mesedez.

-Zer nahi duzu, Xixili?

-Zutaz maiteminduta nago.

-Baita ni ere.

-Muxu txiki bat emango didazu, Imanol?

-Bai, bat bakarrik, gero joan behar naiz eta.

-Ondo da.

Orduan muxu bat eman zioten elkarri eta Imanol joan egin zen. Xixili oso pozik zegoen eta beste muxu bat nahi zuen.

Hurrengo eguna heldu zen eta beste orritxo bat sartu zion, baina oraingoan parkean gelditu ziren arratsaldeko zazpietan.

Zazpietan puntuan elkartu ziren biak eta banku batean eseri ziren. Eskua eman, eta muxu luzea eman zuten. Hortik aurrera bikote izan ziren eta urteak joan, urteak etorri nagusiagoak egin ziren, baina inoz ez ziren banandu gaztetako muxu guztiengatik. 

UNAX JAUREGI ARKARAZO