Bazen behin neska bat gauean urperatzen gustatzen
zitzaiola, ozeanoa ilun zegeonean. "Gauez, goizez
ateratze ez diren arrain batzuk ateratzen dira".
Esaten zuen. Bere izena Sylvia zen.
Sylvia urpekari talde bat gidatzen zuen eta
urperatzera edozein ontzietan ateratzen zen. Modu
horretan ozeanoa primeran ezagutu zuen.
Kasko handia zuen baina inguratzen zen
guztia osos ondo ikusi ahal zuen. Kostatik hamar
kolometrotara ausartzen zen urperatzen, edozein
baino gehiago.
Han itsas hondoan oso ilun zegoen eta bakarrik
urperatzen lanpara bati ezker ikusi ahal zituen. Sylvia
itsas hondoan ipini zuen eta esan zuen: "-Ozeano
barik mundua ez zen bizitzarik egongo. Ez zen egongo giazakirik,
ezta animalirik ere, ez oxigenorik, ezta landarerik".
Sylviak ezkutatuko korronteak aurkitu zituen baita ere,
urpeko landareak eta sakoneko arrainak. -"Itsasoa zaindu
behar ditugu. Esaten ditugu.
1935eko abustuaren 30an jaio zen {A.E.B}
No hay comentarios:
Publicar un comentario